کم کم به سمت بیست ماهگی
کم کم به سمت بیست ماهگی وقتی یه چیزی رو گم کنه میگم کجا انداختی بهم نشون میده میگه اینجاس. یا اونجاست. و من از گفتن این کلمه لذت میبرم. دستش به بلندی میرسه الان میتونه یه چیزی روی اپن بزاره یا از روی میز ناهار خوری برداره.
مهدی کنترل رو از روی میزناهارخوری بهم بده. میخواستم ببینم متوجه درک حرفم میشه یا نه. و اونو برداشت بهم داد. بعد گفتم بزار سرجاش و گذاشت.
دیگه اینکه مهدی داره راست و چپ رو یاد میگیره. دیگه اینکه,قبلا خانه سازیش رو بدون هیچ دلیلی روی هم میزاشت و سرش گرم می شد اما الان به منظور درست کردن برج یا هواپیما خانه ها رو میچینه و بازی می کنه. مثلا هواپیمایی که درست کرد میبره بالا و صداشچ درمیاره.
دیگه تقریبا کلمه ها رو میگه و یه دفعه جمله میگه. درضمن وقتی میخواد بلند بشه یا بشینه میگه یا علی.
وقتی بهش میگم بپر توی بغل مامان میپره تو بغلم.
خدایا شکرت بخاطر همه چیز.
اما خبرای جدید
دیروز شوهرعمه مامان که مدتها مریض بودند دارفانی رو وداع گفتند. روحش شاد.
خاله ژاله دوقلو داره و انشالله به موقع دنیا بیان.
