دوسال و چهارماهگی مهدی

مدتها بود بخاطر مشکلات بلاگفا نتونستم بیام و خاطرات پسرم رو بنویسم. وقتی بلاگفا دچار مشکل شد توی وب نشر ثبت نام کردم تا ادامه مطالب پسرم رو اونجا بزارم ولی باز بلاگفا جلوی من رو گرفت چون هر چی باشه بلاگفا سابقه درخشانی داره. امیدوارم دیگه دچار مشکل نشه.

فکر می کردم اونقدر مشغول شدم که دیگر نوشتن وبلاگ رو گذاشتم کنار. اما وبلاگ پسرم خیلی مهم تره باید ادامه بدم و بنویسم تا وقتی که بزرگ شد بخونه.دلم می خواست یه مطلب خصوصی برای پسرم بزارم که وقتی بزرگ شد خودش بخونه اما ترجیح دادم وقتی که یه مردی شد خودم براش تعریف کنم و براش بگم شاید اینجوری هیجانش هم بیشتر باشه.

مهدی بی سروصدا و اروم خوابیده و من میخوام براش از همه روزهایی که گذشت بنویسم.